Jan Długosz żył w latach 1415 do 1480, był historykiem. Studiował on w Akademii Krakowskiej, od roku 1436 kanonik krakowski, natomiast 1480 roku nominowany został na diecezję lwowską. W latach 1431 do 1455 był sekretarzem, potem zaś był samym kanclerzem Zbigniewa Oleśnickiego.
Po roku 1455 zbliżył dość do Kazimierza Jagiellończyka, a od roku 1467 wychowywał jego dzieci, był uczestnikiem bardzo wielu misji dyplomatycznych. Jest autorem Annales seu cronicae incliti Regini Poloniae, które pisane było w 1455 do 1480 wydane zostały części takie jak Historia Polonica, jest to dzieło które obejmowało wiele dziej Polski, jedno z najwybitniejszych dzieł średniowiecza w dziale historii, obejmujące dzieje Polski od czasów bajecznych do 1480 roku. Jest również autorem bardzo wielu innych cennych prac, takich jak między innymi Banderia Prutenorum napisane w roku 1448, a wydane w 1850, przekład na polskie słowa to Sztandary pruskie wydane w roku 1958, gdzie zawierały opisy chorągwi krzyżackich zdobytych pod Grunwaldem.