Dembiński Henryk znany generał, żył w latach 1791 do 1864. W roku 1807 był studentem w Akademii Inżynieryjnej, która znajdowała się w Wiedniu.
W latach 1809 do 1814 zakorzenił się w armii Księstwa Warszawskiego, był czynnym uczestnikiem w kampanii w roku 1809, oraz w latach 1812 do 1814, posłem na Sejmie Królestwa Polskiego w roku 1825. Gdy wybuchło powstanie listopadowe Dembiński organizował oddziały zbrojne w województwie krakowskim, za jednym razem generał i dowódca brygady, na wiosnę zaś w 1831 roku odznaczył się znacznie w bitwach pod Dębnem Wielkim, oraz Ostrołęką, walczył na Litwie, związany był z obozem konserwatywnym, później natomiast został gubernatorem Warszawy, doskonały zastępca wodza, został naczelnym wodzem oraz do końca powstania był dowódcą korpusu, posiada wiele zasług w tym powstaniu jak widać. Po upadku powstania listopadowego był na emigracji we Francji, powiązany był z Hotelem Lamberta. W powstaniu węgierskim w roku 1849 między innymi był naczelnym wodzem armii rewolucyjnej. Był autorem Pamiętników o powstaniu w Polsce 1830-1831.