Jan Henryk Dąbrowski urodził się w roku 1755, zmarł 1818 roku, był znanym generałem. Od roku 1771 w wojsku saskim, natomiast od roku 1792 w armii Polskiej.
Czynny uczestnik powstania kościuszkowskiego od 1794 jako generał. Jan był również dowódcą wyprawy do Wielkopolski celem wywołanie powstania. Był twórcą Legionów Polskich we Włoszech w 1797 roku. W 1806 natomiast był organizatorem powstania zbrojnego w Wielkopolsce skierowanemu przeciwko Prusom, oraz czynnym dowódcą wielkopolskiego pospolitego ruszenia.
W wojsku Księstwa Warszawskiego był dowódca dywizji, bardzo aktywny uczestnik wojen w latach 1806-1807 oraz 1812-1813, mianowany został przez samego Napoleona 30. 10. 1813 roku na naczelnego dowódcę wojska polskiego. Od roku 1815 posiadał już zasługę na senatora wojewódzkiego Królestwa Polskiego, zostało to uwiecznione w słynnym Mazurku Dąbrowskiego. Był autorem między innymi Wyprawy do Wielkiej Polski w roku 1794, oraz Pamiętnika wojskowego Legionów Polskich we Włoszech. Pierwszy utwór jest z roku 1829 natomiast drugi z 1864 roku.